prozagedichten in opdracht geschreven.

vanwege mogelijke herkenning staan in mijn portfolio geen liefdesbrieven en levensschetsen.

  • hier ben ik gelukkig. op deze plek. bewust van morgen en de dag waarop ik zal loslaten. af zal het niet zijn. omdat niets ooit af is. maar vandaag is het al goed. zie ik het meisje dat ik zelf was. door het kind achter haar boek. verzonken in een eigen verhaal dat zich afspeelt tussen anderen. verschillende karakters. en toch zo vanzelfsprekend horen we bij elkaar. los van jou. met als vaststaand feit dat samen met jou alles zou zijn geweest zoals het hoorde. Jonas. en het nu toch zo natuurlijk voelt. op deze dag. waarin ik besef dat ik berust. dat ik ben.

    hier sta ik goed. nietig maar compleet. op mezelf en volledig samen. wat betekenen immers die kleine wrevels in de warmte van ons geluk. onbeduidende rimpelingen. niet meer dan dat. mijn angst verdwijnt. vandaag. waar ik het meisje achter haar boek weer voeding geef. en ik opnieuw de zon mag zijn. elke dag wil ik oefenen. in luisteren. in zien wat ik mag laten gaan. begrijpen wat mijn rol is binnen ons verhaal. waarin perfectie ontbreekt. en ik ruimte geef aan vertrouwen. want wat wij ook aangaan met elkaar het komt goed.

  • ik zie de wereld in woeste beelden. diepten zonder zand. opspattend zwart als lichtpunt aan de horizon. ik tast maar voel niets. mijn ogen dwalen. mama. waar is de stem die eerder nog fluisterde. een baksteen in mijn keel. zonder cement om te hechten. ik krul me op tegen de kou. steentjes van lego. en knuffels. wachtend. eindeloos wachtend op niemand. de angst groeit groter. net zoals het kind. ik ga weg. zonder doel ga ik op reis. op zoek naar veiligheid.

    ik vind een weg. een tussenweg. woeste beelden veranderen in gedaanten. ze lopen niet langer bij me vandaan. onze ogen spreken dezelfde woorden. mijn woorden. in zwart. in wit. door herkenning ontstaan kleine nuances. in grijs. vertel me jouw verhaal. bevrijd me van boosheid. van angst. laat me zien wie ik ben. twee jaar wachtte ik. tevergeefs. elk verdriet bleef langer bij me. klevend maakte het mij vleugellam. nu kom ik boven water. nieuwsgierig naar het licht. een mensen-mens.

  • mama. de moeder met het kopje thee. met aandacht en een luisterend oor. de knutselmoeder en de klassenmoeder. tijdens het schoolreisje was jij erbij. een eersteklas moeder. het hart van ons huis. het klopt. vier mensen bij elkaar in een nest gebouwd op geborgenheid. onder jouw zorgzame vleugels duikelt niemand over de rand. samen aan tafel. tussen de middag tussen veilige muren. een gezellige boel. jij kijkt, tast af en beweegt mee. in de tussenruimte. wanneer ik uitvlieg naar het zuiden krijg ik elke week een kaartje. hoor jij elke dag mijn stem.

    mama. mijn voorgangster in onze lijn van vrouwen. samen is het woord dat jou het meest typeert. jij zonder de ander of ik zonder jou. het is een beeld dat zich in mijn hoofd niet laat vormen. jij bent liefde. gevoelig en creatief. glansrijk in je rol als oma. er zijn. en naar anderen omkijken. dat ben jij op je allermooist. je droeg het over op mij. en ik leer het de meisjes. in je ogen lees ik je trots. voor ons allemaal ben jij de herberg. wanneer iets zwaar voelt wil ik bij je staan. er zijn. en jou beschermen. mijn moesje. dit ben jij. en dit zijn wij samen.

  • dit is wat ik voel. de zuivere trots. ze doet het zo goed. hij is vriendelijk. ze kan knap organiseren. hij kijkt altijd goed uit zijn ogen. de onvoorwaardelijke liefde. de liefde die eigenlijk geen woorden nodig heeft. ze wordt kwetsbaar wanneer alles opeens wankelt. wanneer de vanzelfsprekendheid van het bestaan wegvalt. want wat als. benauwd. ik krijg geen lucht. mijn hoofd. ik ben bang. wat zich voltrekt voelt onwerkelijk. we kantelen van leven naar overleven. in de dagen. de weken. als hij nog maar kan. en als hij maar niet.

    een periode van maanden gaat over in altijddurend. maar we zijn samen en de dreiging van gevaar ebt langzaam weg. ik herken zijn vrolijk fluiten. onbevangen. dan is het goed. ik hoor haar zachte roep om aandacht. dankbaar dat ze zich uitspreekt. ik geef mijn doorvoelde liefde. alles wat ik in me heb. aan haar. aan hem. aan ons. ik kies voor vertrouwen. door los te laten. terwijl ik zo graag nog iets langer vast wil houden. we doen het samen. zoals we altijd deden. jij maakt me sterk. laten we samen voelen. alles. behalve schuld. voor hem. voor haar. voor ons.

  • in an overwhelming world I wish to capture life and what it is really about. through the lens of my camera I want to transform more and bigger into less and smaller. simple and yet full of character. in the subtle moment of our shoot I wish to define the meaning of just being. it is my aim for you to find your natural self in the pictures that I take and to make you happy and proud of our joint creation.

    your personal story is what I care about. your life as it is. all that lies close to the surface and everything that rests deeper within. your uniqueness as a human in this world. your connection with whoever or whatever is meaningful to you on your path. it is your story that inspires me to document and share what is of true value. the pictures that I take will become the priceless memory of this story.

    as a photographer I seek the details in your expression to show your genuine colours. the glance in your eyes, your affectionate smile, the sense of humour in your unspoken words. during our shoot I become one with my camera. I move myself around you, quietly capturing your story. authentic and unpretentious in the beauty of natural daylight. I follow my creative instinct, crafting a footprint for life. for you. because I care.